Coaching: Instrument voor hulp

Begin juli heb ik het eerste jaar van de opleiding Instrument voor Hulp afgerond (aan het Instituut voor Toegepaste Intregrale Psychologie: het ITIP). Een examen en opleiding waarin je als coach onder de loep ligt en zelf door ‘de coachings-wasstraat’ gaat om allerlei werkvormen te ondergaan om ze daarna ook te kunnen begeleiden. De opleiding bracht mij kennis, ervaring en werkvormen die het hoofd, het hart en de buik/het lijf in beweging brengen en manieren om de minder bewuste wijsheid te benutten in het laten oplossen van coachingsvraagstukken. Nieuw gedragsrepertoire van de gecoachte blijft zo beter verankerd (letterlijk be-klijfd), ook als het spannend wordt en het erop aan komt…

Dit jaar resulteert voor mij in een registratie als CPION geaccrediteerde coach (post HBO opleiding). Nu heb ik wel meer coachingsstudies en langere workshops op dit vakgebied gevolgd, omdat ik van mening ben dat je regelmatig als professional moet bijtanken en een ‘APK’ moet ondergaan, om scherp en geïnspireerd te blijven. En om goed/precies te kunnen blijven kijken naar je cliënt. Deze keer dus weer een coachings-studie met een papiertje. Ook al is dat papiertje wat mij betreft niet de essentie, het is wel leuk. Dus er zit nog meer gereedschap in mijn gereedschapskist en inspiratie in mijn lijf. Je bent gewaarschuwd…