Afgelopen maanden heb ik binnen een organisatie diverse teams begeleid. Het was een serie van kleinere opdrachten met verschillende opdrachtgevers. Er wordt veel met programma’s en projecten gewerkt. Veel onderwerpen ging over de relatie tussen lijn- en project-/programmaorganisatie en vooral ook over het verbinden van deze werelden en mensen. Ook…
Op donderdag 27 oktober organiseerde Organisatieregie een leermiddag over het thema netwerkregie voor gemeentelijke vertegenwoordigers uit het hele land. Ik verzorgde daar een workshop: over professionals uit diverse organisaties die min of meer tot elkaar veroordeeld zijn in een urgente maatschappelijke opgave. Ik heb dilemma’s laten ervaren die dergelijke ‘gelegenheidsteams’ vaak tegen komen op weg naar het verlichten van de maatschappelijke pijn. Dat bracht nogal wat teweeg en sterkte mij in mijn veronderstelling dat het ervaren van deze dilemma’s de juiste gesprekken op gang brengt.
Als ik een cliënt coach, sta ik vaak versteld van hun moed. De moed om hun eigen angsten aan te gaan. Angsten die nu hun gedragsrepertoire beperken. En ook de moed om zich in al hun ongemak te laten zien.
Zelf ga ik ook regelmatig op training. De laatste trainingsdagen gingen over coaching en systemisch werken.
Bij een van mijn klanten gaf ik een training over Projectmatig Creëren. Een mooi gedachtengoed over projectmanagement wat zeer aanvullend is ten opzichte van hun improviserende manier van doen. Dat zit in hun cultuur. Er was zowel de behoefte aan ‘planmatig en gestructureerd werken’ alsook een allergie daarop. Ik koos ervoor de training vooral vanuit de dialoog met hen op te pakken en zeker geen ‘sheetjes met trainingsstof op te lepelen’.