Eens in de zoveel tijd overkomt het me. Een mooi openhartig acquisitiegesprek met, uiteraard, ook indringende vragen van mijn kant, heel veel herkenning van mijn potentiêle opdrachtgevers, eerste afgestemde beelden van wat hen echt zou kunnen helpen, enthousiasme, een offerte en dan…
Dan zijn de gedachten op basis van ons gesprek en mijn offerte verder gegaan, hebben ze gezien dat er meer/aanvullend en andere dingen aan de hand zijn dan aanvankelijk in het vizier waren. En gaat het werk niet/voorlopig niet door, of er worden andere keuzes gemaakt. In de afgelopen weken overkwam het mij een paar keer en dat is schrikken.De commerciële directeur in mij maakt zich dan zorgen en vraagt zich af wat er mis is gegaan. Wat had ik moeten zien, had ik dat kunnen zien, is het toeval, of vraag ik te scherp door?
De professioneel inhoudelijke directeur in mij kan hier mee leven. Mijn potentiële klanten zouden met hun oorspronkelijke vraag niet het juiste doen. Ik zou die vraag wel goed kunnen oppakken, maar dan doen we de verkeerde dingen en dat hartstikke goed. Dat kan niet de reden van mijn bedrijf zijn. Gelukkig is die stem wat harder. Maar enigszins slikken was het wel.